تهیه پوست: در روش سنتی تولید چرم، بیشتر از پوست گاو استفاده میشود؛ زیرا در مرحله لش‌زنی و سایر مراحل امکان صدمه دیدن پوست کمتر است و از سوی دیگر محصولات مرغوب‌تری نیز حاصل میشود.
شستشو: پوست‌ها را ۳ تا ۶ روز در آب قرار می‌دهند تا نمک و حالت خشکی آن از بین برود. این نمک پس از جدا کردن پوست از لاشه به آن اضافه‌شده است.
موگیری یا عورام‌کاری: در این مرحله پوست را در خمره‌های لعابی حاوی «محلول آهک» قرار می‌دهند. بعد از ۴ تا ۶ روز محلول آهک بافت‌های پوست را از هم بازکرده و موهای آن را نرم می‌کند. در ادامه پوست را از خمره بیرون آورده و آویزان می‌کنند و با کارد ویژه‌ای آن را عورام‌کاری می‌کنند (موهای روی پوست رو جدا می‌کنند). در این مرحله به پوست‌ها «توله آهکی» نیز گفته میشود.
لش‌زنی: پس از عورام‌کاری، چرم که در این مرحله اصطلاحاً به آن «خام» گفته میشود را به خمره دیگری منتقل می‌کنند و روی آن «آرد جو» می‌پاشند. عمل تخمیر باعث میشود پوست ورم کرده و نسبت به مواد دباغی حساس شود. با این کار گوشت‌های اضافی روی خام شل شده و آهک‌هایی که قبلاً روی آن پاشیده‌اند خنثی میشود. این فرایند که «آرد جو کردن» نامیده میشود در زمستان ۲۰ روز و در تابستان ۱۵ روز طول می‌کشد. پس از طی شدن این زمان پوست‌ها را از خمره بیرون آورده و روی یک تیر که اصطلاحاً به آن «خارچوغ» گفته میشود، می‌گذارند. سپس گوشت‌های اضافی آن را جدا می‌کنند که به این عمل «داس کردن» می‌گویند، داس چاقویی‌ست که دارای دو دسته است. بعد از این مراحل دوباره خام را به مدت ۳ تا ۴ روز در خمره آرد جو می‌گذارند تا پخته شود.
نمک پاشیدن: در این مرحله پوست‌ها را ۳ تا ۴ روز در ظرفی عمیق (قدح) گذاشته و روی هر کدام نمک می‌پاشند.
